หมดฤทธิ์

1) v. become powerless

def.:

หมดแรงที่จะต่อต้าน

syn.: สิ้นฤทธิ์ ant.: แผลงฤทธิ์ sample:

งูจะรัดเหยื่อให้หมดฤทธิ์ก่อน แล้วจึงจะกินเหยื่อนั้น

2) v. have no effect

def.:

หมดประสิทธิภาพ

related: be ineffective syn.: สิ้นฤทธิ์ ant.: ออกฤทธิ์ sample:

คนขับบรรทุกชอบใช้ยากระตุ้นประสาทเวลาขับรถกลางคืน เพราะทำให้ไม่ง่วง โดยไม่คิดว่าหากยาหมดฤทธิ์เมื่อไรอาจหลับใน จนทำให้เกิดอุบัติเหตุได้